Dystymia – depresja nerwicowa

Dystymia to rodzaj depresji o charakterze nerwicowym. Przez lata może być nierozpoznana u wielu ludzi. Wiele przepadków depresji nerwicowej bierze swój początek we wczesnych latach dojrzewania oraz dorosłości. Do przyczyn tego schorzenia możemy zaliczyć konkretne uwarunkowania genetyczne oraz zaburzenia w obrębie neuroprzekaźników w mózgu. Jednym z powodów może być także zmniejszona ilość serotoniny oraz noradrenaliny. Do objawów należą pesymistyczne myśli oraz przewlekłe uczucie zmęczenia. Objawom psychicznym często towarzyszą schorzenia somatyczne. Możemy do nich zaliczyć zaburzenia rytmu snu oraz dolegliwości związane z przyjmowaniem pokarmów. Dystymia może dawać mniej swoiste objawy niż tradycyjne schorzenia depresyjne, często więc jest źle diagnozowana lub lekceważona przez samych chorych. Pewne rozmycie objawów to cecha utrudniająca postawienie diagnozy dla lekarza, a dla pacjenta jest często znakiem, że jego objawy nie są aż tak nasilone, żeby musiał on korzystać z pomocy lekarza. Jeżeli dolegliwości utrzymują się przez dłuższy czas na pewnym stałym poziomie, jest to znak, abyśmy udali się do lekarza psychiatry.

W trakcie leczenia dystymii stosuje się leki przeciwdepresyjne oraz inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny. Farmakoterapia trwa przez dłuższy czas i musi być przeprowadzana nieprzerwanie pod okiem lekarza terapeuty. Do stosowania leków, lekarz dołącza psychoterapię poznawczo-behawioralną. Różne indywidualne przypadki nasilenia depresji, wymagają dostosowanych do nich działań leczniczych. W niektórych przypadkach psychoterapia może odnieść pozytywne skutki i pomóc pacjentowi wyjść z depresji. Jedną z najbardziej skutecznych form psychoterapii stosowanej w tym rodzaju schorzeń jest jej forma poznawcza oraz interpersonalna. W wielu wypadkach leczenie lekami oraz psychoterapia musi być prowadzona synergicznie, gdyż tylko wtedy przynosi najbardziej pożądane dla chorego efekty.

About the Author